ข้นแค้น

1) adj. destitute

related: poor, needy, impoverished, penniless, poverty-stricken

syn.: ยากจน, อัตคัด, ขัดสน ant.: ร่ำรวย sample:

เขาได้สร้างสถานที่สำหรับให้คนยากจนข้นแค้นพักอาศัย

2) v. be destitute

related: be poor, be needy, be impoverished, be penniless, be poverty-stricken

syn.: ยากจน, อัตคัด, ขัดสน ant.: ร่ำรวย sample:

มีการยกเว้นค่าเล่าเรียนให้ในกรณีที่ผู้ปกครองขัดสนข้นแค้นจริงๆ